ریزش بهمن یا برف‌کوچ تودهٔ بزرگ برف است که در سراشیبی کوهستان به حرکت در می‌آید. توده‌های بزرگ بهمن باعث مدفون شدن اشیا و مرگ جانداران می‌شود. این پدیدهٔ سریع و ناگهانیِ جریان یافتن انبوهی از برف سطح شیب‌دار به سوی پایین است. این جریان در ناحیهٔ شروع معمولاً با شکستن مکانیکی در یک خشت برفی (بهمن دال) در ارتفاعات جایی که دورهٔ سرمای هوا در طول سال طولانی‌تر است آغاز می‌شود و این زمانی است که فشار وارد بر برف به بیش از توان مقاومتی آن می‌رسد. گاهی هم، این فشار به تدریج و با گسترده‌تر شدن برف‌های نیمه‌منجمد انجام می‌شود. پس از شروع، معمولاً به سرعت شتاب بهمن افزایش می‌یابد و با دربرگیری سریع برفِ بیشتر اندازهٔ حجم و جرم آن بیشتر می‌شود. اگر بهمن به سرعت کافی برسد برف ممکن است با هوا مخلوط شود و یک بهمن پودر برفی تشکیل شود، که یک نوع جریان گرانشی است. بهمن‌های پودر برفی می‌توانند سرعتی تا ۳۰۰ کیلومتر در ساعت و توده‌هایی بیشتر از ۱۰ میلیون تن داشته‌باشند. این جریان خود می‌تواند مسافت‌های طولانی در مسیر به سوی پایین دره و حتی برای مسافت کوتاهی مسیری سربالایی بپیماید.
